حرفهای یک پدر(یک پند که تا حدودی خود تجربه کردم)

تقدیم به همه خواهرانم:

«دخترم با تو سخن می گوییم،

گوش کن با تو سخن می گوییم،

زندگی در نگهم گلزاریست و تو با قامت چون نیلوفر،

شاخه ی پر گل این گلزاری،

من در اندام تو یک خرمن گل می بینم.

گل عفت،گل صد رنگ امید،گل فردای بزرگ،گل فردای سپید،

دیده بگشای و در اندیشه ی گلچینان باش،

همه گلچین گل امروزند،

همه هستی سوزند،

کسی به فردای گل باغ نمی اندیشد.

آنکه گرد همه گلها به هوس می چرخد،بلبل عاشق نیست،

بلکه گلچین سیه کرداریست که سراسیمه دَوَد پیِ گلهای لطیف،

تو گل شادابی به ره باد مرو،غافل از باغ مشو.

گل چو پژمرده شود جای ندارد در باغ،

کس نگیرد ز گل مرده سراغ.

دخترم با تو سخن می گویم،

تو که تک گوهر دنیای منی،

دل به لبخند حرامی مسپار،

چشم امید به ابلیس مدار.

دیوخویان پلیدی که سلیمان رویند،

همه گوهر شکنند،دیو کی ارزش گوهر داند؟!!!!!

دخترم با تو سخن می گوییم،

تو چراغ همه شبهای منی!

به ره باد مرو،

تو یکی گوهر تابنده ی بی مانندی،

خویش را خوار مبین،ای سرا پا الماس،

از حرامی بهراس،

قیمت خود مشکن،

قدر خود را بشناس،قدر خود را بشناس.....»

امیدوارم تونسته باشم حق مطلب رو به خوبی ادا کرده باشم.

و همگی بتونیم تفاوت بین عشق و هوس را درک کنیم و اشتباه تصمیم نگیریم.