هویت

هویت

درد و دل
هویت

هویت

درد و دل

هویتمون چی شد؟

 

 

از اول عید دنبال مطلب برای اولین متنم بودم، به خیلی چیزها فکر کردم و خیلی چیزها خوندم،چند تا متن هم انتخاب کرده بودم ولی اتفاق روز شنبه همه چیز رو تغییر داد و باعث شد که امروز دست بکار بشم.

اگه حافظه داشته باشید و یا شنیده باشید(با تبلیغ های فراوان امسال)دیروز روز جمهوری اسلامی بود و شنبه(پریروز) در میدان انقلاب جشن بود؛من بر حسب اتفاق پریروز اونجا بودم و بنا به کنجکاوی یک سر و گوشی آب دادم تا ببینم برنامه چیه و چه خبره!

بعضی چیزها خوب بود ولی بیشتر چیزها جای سوال و تاسف داشت.

من از جلو سینما سپیده شروع کردم و به سمت میدان انقلاب حرکت کردم و به تمام پایگاه ها سر زدم و کمی ایستادم،برنامه های خوبی در نظر گرفته بودن؛از شهر های مختلف ایران گروه های رقص و آواز و همین طور چند خواننده پاپ و چندین نمایش و ... که همگی در حد متوسط بودن (تحلیل برنامه ها و گذاشتن این مراسم و جنبه های خوب و بَدِش، به عهده ی خودتون،حوصله ی اوین رفتن ندارم!!!!)

از برنامه های اجرایی که بگذریم می رسیم به جاهای پرهیجان برنامه!چی فکر می کنین؟!

بله! اون روز صحنه های دلخراشی دیدم که واقعا ناراحت شدم و افسوس خوردم و با خود گفتم:پس کی؟!

در فاصله بین 2 پایگاه تجمع جمعیت نظرمو جلب کرد وقتی دقیق شدم،صحنه ای دیدم که فاجعه بود،چندتا از مامورین و سرباز بالای یک چیزی ایستاده بودن که نفهمیدم چیه ولی مثل یک تپه بود که بعدا متوجه شدم این تپه محتوی کادوهایی است که برای پرت کردن!! به سمت مردم در نظر گرفتن.

وضعیتی بود، مردم واسه گرفتن اونا کم مونده بود همدیگه رو بُکشن، داد و بیدادی بود که بیا و ببین؛

کادوها چی باشه خوبه؟!!

قمقمه های صورتی رنگ پلاستیکی،توپ والیبال و چادر نماز صورتی رنگ برای دختر بچه!

_ کمبودها و مشکلات و عدم امکانات همین ها بود که به حمد الله با این کار حل شد. _ حالا چی بودن کادو مهم نیست (اسب پیش کشی رو که دندوناشو نمی شمرن!!)طرز دادن و گرفتنش مهمه،

مردم مجال نمیدادن که مامورین کادوهارو بِدَن یا پَرت کنن؛

یه جا، یه تجمع متحرک دایره ای شکل دیدم که بعدا متوجه شدم یه آقایی داره از یه کیسه ی حصیری توپ می ده و مردم کم مونده بودن اونو زیر مُشت ولگد از بین ببرن، بیچاره کم مونده بود خفه بشه!

تو همون لحظه یه خانوم چادری میان سال با کنار زدن من و نزدیک شدن به این ازدحام متحرک(که خودشونو به آب و آتیش می زدن و به میله های جداکننده ی خط ویژه می خوردند و برمی گشتن) پرسید چی دارن می دن؟

و چون کسی تا اون لحظه نفهمیده بود چی دارن می دن!!!! به زور داشت خودشو وارد معرکه می کرد!؟(حالا جدای از محرم نامحرم،خطرناک بود!!) و هِی به پسرهای جلوتر دست می زد و می گفت بگو یکی هم به من بده!!!! و یا سعی می کرد جلویی هارو بکشه کنار تا چیزی نصیبش بشه؛

خیلی رقت انگیز بود، _ برای چیزی که اصلا نمی دونی چیه و آیا به دردت میخوره یا نه! _ تازه شنیدن کی بود مانند دیدن؛خودشم با این نگارش بَدِ من! باید می بودید و می دیدید.

کمی جلوتر همین بساط رو برای گرفتن ساندیس دیدم و اینکه از دست هم می قاپیدن و یا 10 نفری پریده بودن تو سر یه توپ که مال منه! اونم بخاطر پرت کردن بالای سرشون!!

و وقتی به یکی از عکاسان که دنبال سوژه برای گرفتن عکس بود اشاره کردم که از اینها هم عکس بگیر،با نگاه تلخ و تکان دادن سر جوابمو داد و رفت. در آخر کسانی رو دیدم که چندین چادر نماز بچه(تازه اصلا نمی دونست چیه؛چون یکی با تعجب ازش پرسید حالا چی هست؟ و او با تکان دادن سر گفت: نمی دونم!) و قمقمه گرفتن که اصلا به دردشون نمی خوره و زمین که پر از کاغذ ها و بروشور های تبلیغاتی است؛یاد انتخابات افتادم.

این جشن بحث های زیادی می طلبد که وقتی دیگر _ مثل خیلی چیزهای دیگر که به وقت گل نی می دهیم! _ ولی تو اون لحظات تنها چیزی که به ذهنم اومد تمدن چندین هزار ساله ی ما و دست و پا زدن مردم ما در بی تمدنی و فقر و حرص و آز و بی فرهنگیه!

نمی دونم این درد(مسئله) به مردم بر می گرده یا مسئولین یا من و تو!

 

به گوش باش؛به هوش باش

 

 

 

 

نظرات 4 + ارسال نظر
سکوت دیوار دوشنبه 13 فروردین‌ماه سال 1386 ساعت 11:54 ب.ظ http://www.wall.blogsky.com

سلام...
شاید دیدنه بعضی چیزها واقعا ارزش دیدین نداره...
هویت...منم با دیدنه بعضی چیزها و بعضی کارها به خودم می گم که چرا بعضی ها اینجورین...شاید دوست دارم ازشون سوال کنم...می دونی وقتی آدمها یادشون بره کی هستن و چی هسن شاید باید چیزهایی ببینی که ناراحتمون کنه..
شاید اول باید از من....شروع کرد...

احمد چهارشنبه 15 فروردین‌ماه سال 1386 ساعت 03:41 ب.ظ http://neghab.blogsky.com

نترسین...برای اوین رفتن باید زحمت کشید...باید (بود)...شما اوینی نیستین...
هویتمون چی شد؟...سوال خوبیه که جواب خیلی ساده ای داره...دود شد رفت هوا...نابود شد............ولی...
دوباره می سازیمش
دغدغتون قابل تقدیره...
سبز باشید و خدا نگهدارتون

آرزوی موفقیت براتون دارم

حضرت عشق --** روزبه **-- پنج‌شنبه 16 فروردین‌ماه سال 1386 ساعت 11:16 ق.ظ http://hazrat-eshgh.blogsky.com

سلام
خوبین شما ؟
واقعا نمی دونم چی بگم
شما جزو اون کسانی هستین که به ظاهر وب لاگم نمی نگرن بلکه تو جزییات هم می رن !
خوشحالم کردین
من شما رو لینک کردم
امیدوارم دوستهای خوبی شیم واسه همدیگه
البته که با آغاز سال نوی باستانی مون !
قربانت
موفق باشی
فعلا......
------- یا حق ! ---------

راوی خاطرات بزها پنج‌شنبه 16 فروردین‌ماه سال 1386 ساعت 06:36 ب.ظ http://boza.blogsky.com

سلام
اول عید نوروز را تبریک می گم اون هم با تاخیر زیاد
بعدش باید بگم که برای این نوشته هیچ جوابی یا نظری ندارم که بنویسم .
اصولا بعضی وقتها آدم به بن بست می رسه مثل وقتی یک هم چین جشنی برگزار می شه.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد